شاد بودن يکي ازبزرگترين هدايا است که کودک مي تواند از والدين خود بگيرد. مطلب زير به شما مي گويد چطور به
کودکانتان عزت نفس و رضايتمندي پايدار بدهيد.
يکي از بزرگترين هدايايي که والدين مي توانند به کودکان خود بدهند توانايي و استعداد شاد شدن است. البته بين خوشحالي و
شادي لحظه اي- مثلاً دادن يک اسباب بازي جديد يا يک سبد پراز تنقلات به کودک- و خوشحالي و رضايتمندي پايدار،
تفاوت عمده اي وجود دارد. مطمئناً کودکان دوست دارند تفريح کنند و مانند بزرگترها نيازمندند تا عميقاً احساس خوشبختي
کنند. اما شادي واقعي مطلب قابل تعمق تري است و آن روح فرزند شما را تحت تاثير قرار ميدهد و در او اين حس را
بوجود مي آورد که همه چيز دنيا خوب است.
متخصصان معتقدند، کودکان شاد ويژگيهاي مشخصي دارند، از جمله: عزت نفس، خوش بيني و خويشتن داري. چنانکه
خواهيد ديد، ايجاد و پرورش اين ويژگيها بسيار ساده تر از آنست که تصور کنيد، در اينجا 11 روش ذکر شده تا به فرزندتان
کمک کنيد ديد مثبتي به زندگي داشته باشد.
1- ازسرگرميهاي سازمان نايافته وقديمي استفاده کنيد
کودکان موفق معمولاً کودکان شادي هستند، اما تلاش شما به منظور آماده سازي فرزندتان در رويارويي با مسائل زندگي،
باعث مي شود که تمام وقت او را با حجم زيادي از برنامه هاي مختلف پر کنيد. تمامي بچه ها به زماني براي کاهش فشار
نياز دارند. وقفه اي در زمان بازي و يا درس به آنها بدهيد و بگذاريد در اين زمان تخيلاتشان آنها را هدايت کند و آزادانه
بازي کنند. مثلاً سر فرصت حشره شکار کنند، آدم برفي بسازند و يا به عنکبوتي که تارمي تند نگاه کنند. اينها موجب مي
شود حس تخيل در کودک افزايش يابد و به کودک اجازه مي دهد دنيا را با گامهاي خودش کشف کند.
بهتر است شما هم برنامه پر مشغله و آشفته خود را کم کنيد و کودکانتان را در هنگام تفريح همراهي کنيد.
2- کمک کردن به ديگران را به کودکانتان بياموزيد.
براي آنکه بتواند شاد باشد احساس کند که عضو با ارزشي از يک اجتماع بزرگ است و مي تواند به زندگي افراد ديگرمعني
ببخشد. با بوجود آوردن موقعيتهاي مناسب، اين احساس را در او ايجاد کنيد. اسباب بازيهاي قديمي او را که ديگر نيازي به
آنها ندارد، جمع کنيد و از او بخواهيد آنها را به خانواده هاي نيازمند بدهد، يا در فروشگاه از او بخواهيد که مقداري مواد
غذايي براي اهداء به مستمندان خريداري کند.
کودکان مي توانند لذت کمک کردن به ديگران را در سنين پايين ياد بگيرند.
مثلاً چنانچه شما از تکه هاي اضافي پارچه عروسک درست مي کنيد، کودک دوساله شما مي تواند کمک کند وبگويد چشم و
دهان عروسک را در کجا قرار دهيد.
3- همراه با کودک خود، فعاليتهاي فيزيکي داشته باشيد.
همراه با کودک خود گردش برويد ، با او بازي کنيد ويا با همديگر دوچرخه سواري کنيد. با اين کار نه تنها نيرو و بنيه
کودک خود را تقويت مي کنيد بلکه باعث شادي و خنده اش مي شويد. فعال نگهداشتن کودکان، استرس را در آنان کاهش مي
دهد و موجب مي شود آنان انرژيشان را به طريق سالم تخليه کنند. کودکان سالم از قدرت بدني بيشتري نيز برخوردارند.
کودکان بيشتر ازآنکه نگران ظاهرشان باشند، به کارهايي که انجامي مي دهند، افتخار مي کنند. چنانچه کودکتان را در انجام
کاري که علاقه دارد، تشويق کنيد، براي ايجاد شادي در او روشي جديد به کار گرفته ايد.
4- با کودکانتان بخنديد
براي بچه ها لطيفه تعريف کنيد، شعرهاي خنده دار بخوانيد، خودتان را دست بياندازيد. خنديدن براي کودکتان و نيز براي
خود شما مفيد است. يک دليل کاملاً فيزيکي اين است که هنگامي که مي خنديد، تنش (نگراني) و اضطراب آزاد مي شود و
اکسيژن بيشتري دريافت مي کنيد و سبکبال مي شويد.
5- در تحسين کودکان خلاق باشيد.
هنگامي که فرزند شما درهدفي که دنبال مي کند به موفقيتي مي رسد يا مهارتي کسب مي کند، تنها به گفتن جمله«کارت
خوب است» اکتفا نکنيد. به جزئياتي که آنها را موثر يافته ايد، اشاره کنيد. مثلاً بگوييد:«روشي که تو براي توصيف قهرمان
در خلاصه کتابت انتخاب کردي، به قدري عالي است که من احساس مي کنم او زنده است». يا بگوييد:«روشي را که براي
کشيدن آن درختها به کاربرده اي، بسيار مي پسندم.» اين طرز برخورد بسيار پر معنادارتر از آنست که به شکل خيلي رسمي
به پشتش بزنيد و آفرين بگوييد.
به طور کلي درتشويق افراط نکنيد. يکي از معلمين کلاس چهارم مي گويد:«من سابقاً هر پنج شنبه جوايزي به بچه ها مي
دادم اما متوجه شدم انگيزه و تلاش آنها بيشتر براي گرفتن جايزه است نه براي انجام صحيح تکاليف.» سعي کنيد فرزندتان
اين مسئله را درک کند که رضايت و خشنودي واقعي، در انجام و اتمام يک کار است.
6- از خوب غذا خوردن کودکتان اطمينان داشته باشيد.
چنانچه فرزندتان بد اخلاق يا بهانه گيراست، اگر بيمار نباشد، احتمالاً گرسنه است. اگر زمان غذا خوردن نيست از ميان
وعده ها استفاده کنيد، ولي به خاطر داشته باشيد که اين ميان وعده ها بايد حاوي مواد مغذي(داراي ارزش غذايي) باشد و
صرفاً شکم پرکن نباشد. خوب خوردن ازتغييرات رفتاري ناگهاني (مانند بهانه گيري) مي کاهد و در بوجود آوردن احساس
سلامتي و تندرستي موثر است. ميان وعده هاي مفيد عبارتند از: ماست کم چربي، ميوه تازه يا خشک، يا کره و مربا با نان
کامل گندم.
7- لبخند بزن
براي يک کودک هيچ چيز به اندازه يک خنده شيرين اطمينان بخش نيست. اين خنده روشي مختصر و مفيد براي گفتن
«دوستت دارم» مي باشد. در حالي که مي خنديد، سنگين و رسمي او را در آغوش بگيريد. به خاطر داشته باشيد تمامي اين
لبخندها و در آغوش گرفتن ها، به همان اندازه که براي کودکتان خوب است، براي شما نيز مفيد است.
8- با دقت به حرفهاي کودکتان گوش دهيد
براي کودک هيچ چيز به اين اندازه مهم نيست که همه توجه تان به او باشد. دراين هنگام او آنچه را که در ذهنش است به
شما مي گويد. آيا مي خواهيد شنونده بهتري باشيد؟ تمام حواستان را به کودک بدهيد . اگر زماني که شما مشغول پرداخت يا
بررسي صورتحساب ها يا انجام کارهاي روزمره هستيد، فرزندتان با شما صحبت کرد، همه کارهايتان را کنار بگذاريد و
تمام توجه تان را معطوف او کنيد. هيچگاه صحبت او را قطع نکنيد و ميان افکارش ندويد، حتي اگر تمام آنها را قبلاً شنيده
باشيد.
فرصتهاي طلايي براي گوش سپردن به سخنان کودک با توجه کامل(و بدون اين که کلامش را قطع کنيد) يکي هنگام رانندگي
است در حاليکه کودکتان همراهتان است و زمان مناسب ديگر، شب در رختخوابش مي باشد.
9- ايده آل گرايي محض را کنار بگذاريد
همه ما مي خواهيم فرزندانمان هر کاري را به بهترين نحو انجام دهند. اما هنگامي که ما اقدام به تکميل يا مرتب کردن
کارهاي آنها مي کنيم ، ناخواسته اعتماد به نفس آنان را تضعيف مي کنيم.«کارين ايرلند» نويسنده کتاب «عزت نفس را در
کودکان بالا ببريد» و هم درمقام يکمادرمي گويد:«چنانچه ما محلهايي را که او فراموش کرده تميز کند، دوباره تميز کنيم يا
پيشخوان آشپزخانه را دوباره دستمال بکشيم، در واقع به کودکمان گفته ايم که او به اندازه کافي آن کار را درست و خوب
انجام نداده است. متاسفانه کودکان به راحتي باور مي کنند به اندازه کافي شايستگي ندارند.
بار ديگر که مي خواهيد کار کودکتان را اصلاح کنيد، از خود بپرسيد:
1- آيا اين موضوع حياتي است يا به سلامتي مربوط است؟
2- آيا اين موضوع تا 10 سال ديگر به همين نحو باقي خواهد ماند؟
چنانچه جوابهاي شما منفي است- يعني چنانچه آن کار ، مسئله مهمي نيست- بگذاريد کارها را به همان نحو انجام دهد. مطمئناً
کمک به کودک براي کسب مهارتهاي زندگي، قسمت بزرگي از وظيفه والدين است . اما تنها يک قسمت از وظيفه آنان را
تشکيل مي دهد . ارتباط عاطفي بين شما و کودکتان بسيار مهمتر از اين موضوع است که مثلاً وقتي او ميز را مي چيند،
چنگال را در جاي درست خود قرار داده است يا نه؟
10- به کودکتان ياد بدهيد مشکلاتش را حل کند
از بستن بند کفش گرفته تا عبورايمن ازخيابان، هر مهارتي که کودک شما بدست مي آورد، قدمي به سمت استقلال(اتکاء به
نفس) وي مي باشد. در واقع حتي دانستن اين مطلب که او مي تواند با اين مسائل روبرو شود و آنها را حل کند، کمک مي
کند که کودک شما احساس خوبي نسبت به خود داشته باشد. هنگامي که او با مشکلي مواجه مي شود؛ اعم از اينکه آن مشکل
اذيت شدن توسط همبازيش باشد يا شکست در چيدن تکه هاي پازل در کنار هم، شما مي توانيد بدين ترتيب به او کمک کنيد:
1- مشکل او را بشناسيد
2- راه حلي را که او به نظرش مي رسد، بپرسيد.
3- مشخص کنيد چه کارهايي به حل آن مسئله يا مشکل مي انجامد
4- در مورد اين که او خودش به تنهايي مي تواند پيش برود يا به کمک شما نياز دارد، تصميم گيري کنيد.
5- چنانچه به کمک شما نياز داشت، وي را مطمئن کنيد که به او کمک خواهيد کرد.
11- به فرزندتان فرصتهايي دهيد تا خود را نشان دهد.
هر کودکي استعداد يا مهارت ويژه دارد. چرا به او اجازه نمي دهيد که کمي از آن را نشان دهد. آيا او کتاب خواندن را
دوست دارد؟ از او بخواهيد هنگامي که آشپزي مي کنيد، برايتان کتاب بخواند.آيا او حسابش خوب است؟ هنگامي که به خريد
مي رويد بگذاريد او انتخاب کند کدام کالا بيشتر مي ارزد. «کارين ايرلند» مي گويد:«هنگامي که شما در کارهاي مورد
علاقه کودکتان شريک مي شويد و نشان مي دهيد که تحت تاثير انجام آن کارها قرار گرفته ايد، مرحله ديگري ازعزت نفس
را در او به ظهور رسانده ايد.»
رکوردهاي ايران
رکوردهاي ايران
کودک