در خرداد سال 1308 و در زمان صدارت کريم خان بوذرجمهري بر شهرداري تهران، واگن‌هاي اسبي، به منظور تسطيح
خيابان‌هاي شهر و امکان حرکت راحت‌تر اتومبيل‌ها، برچيده شدند و ريل‌هاي آنها نيز زير آسفالت جديد خيابان‌ها، دفن شدند
اين اتفاق با ورود تعداد زيادي اتومبيل‌جديد به شهر تهران روي داد. پس از آن که همچنان روند واردات خودرو ادامه يافت و شهر
پر شد از خودروهاي شخصي ساخت کارخانه هاي خارج از کشور، لزوم تاسيس مراکزي که بر تردد اتومبيل‌ها نظارت داشته
باشند، روز به روز بيشتر احساس شد.
در همين سال ها بود که براي اولين‌بار شهرداري تهران طي حکمي اعلام کرد که به منظور حمل‌و‌نقل آسان اتومبيل‌ها، مسير رفت
و برگشت به شميران، يک طرفه شده است.
اتومبيل‌هايي که قصد عزيمت به شميران را دارند، بايد از خيابان لاله زار به عنوان خيابان يک طرفه براي رفتن به شميران طي
طريق کنند و هنگام برگشت از خيابان علاءالدوله (فردوسي فعلي) استفاده کنند. بدين ترتيب، اولين اقدام در يک طرفه کردن معابر
و خيابان‌ها در تهران صورت گرفت.
پس از گذشت چند سال، شهرداري تهران با تأسيس مرکزي با عنوان اداره آلات ناقله، اولين مرکز راهنمايي و رانندگي را در
تهران تاسيس کرد.
اين اقدام شهرداري به منظور کنترل ترافيک ناشي از افزايش اتومبيل‌هاي شخصي و عمومي و همچنين تردد وسائل نقليه کندرو در
سطح شهر بود.
شهرداري وقت در اطلاعيه‌اي دليل تاسيس «اداره آلات ناقله» را نظارت بر حرکت، توقف و کورس درشکه‌ها و برقراري نظم
رفت‌و‌آمد وسائط نقليه عنوان کرد.
آشنايي با نخستين خيابان يک طرفه تهران
رکوردهاي ايران