ايلام و ايوان غرب، سال هاست ميزبان بنايي از دوران ساسانيان هستند که نماد فداکاري و
آرامش خواهي فرهاد براي شيرين لقب گرفته است. طاق سنگي زيبايي که در شمال غربي
استان قرار دارد و از شمال به گيلان غرب كرمانشاه، از جنوب به بخش چوار، از شرق
به شيروان چرداول و از غرب به كشور عراق منتهي ميشود.
مردم محلي، منطقه قرارگيري طاق شيرين و فرهاد را با همين نام مي شناسند؛ يعني
کوشک يا طاق شيرين و فرهاد که طبق روايات شفاهي آنها بناي طاق در موقع گذر
شيرين و فرهاد از اين منطقه جهت استراحت بنا شده و نقل است كه فرهاد در كمتر از يك
نيم روز براي آسايش شيرين اين بنا را برپا کرد. به همين دليل اكثر مردم محل بخصوص
ريش سفيدان اين بنا را با نام طاق شيرين ميخوانند.
طاق شيرين و فرهاد از نوع طاقهاي سنگي است که اولين بار در سال 1379طي
برنامهاي پژوهشي و مرمتي از زير خاك بيرون آمد. اساس اين بنا را طاقي سنگي با پلاني
مربع شکل تشکيل مي دهد كه به دليل وجود يك اتاقك نيمه زير زميني در آن، به نام طاق
خوانده مي شود.
اين بنا در پاي دامنه شرقي ارتفاعات صخرهاي که با سنگ هاي لاشهاي پوشيده شده قرار
دارد كه به علت قرارگيري در مسير فرسايش صخرههاي متلاشي شده، هميشه ترس از
مدفون شدن آن وجود داشته است. منطقه گرمسيري ايوان غرب هم اين بنا را در مسير
کوچ عشايري قرار داده که از آن به عنوان منطقه قشلاقي استفاده ميكنند.
طاق شيرين و فرهاد از نوع طاقهاي سنگي است که اولين بار در سال 1379 طي
برنامهاي پژوهشي و مرمتي از زير خاك بيرون آمد. اساس اين بنا را طاقي سنگي با پلاني
مربع شکل تشکيل مي دهد كه به دليل وجود يك اتاقك نيمه زير زميني در آن، به نام طاق
خوانده مي شود.
طاق شيرين و فرهاد تماما از سنگهاي حجيم تراش خورده تشكيل شده كه به صورت
خشكه چين و بدون ملاط و به صورت رج رج بر روي هم قرار گرفته اند. برش دادن تپه
هم به خاطر وضعيت ساخت بنا و عدم ريزش آن بوده است.
بناي طاق در فضاي داخلي كاملا يكنواخت، ساده و بدون هرگونه تزئيني بوده است. در
سطح داخلي بنا در حال حاضر كفي موجود نيست فقط در بخش نعل درگاهي پوششي از
سنگهاي تخت لاشهاي از جنس صخرههاي بالادست بنا پوشيده شده است.
تغيير حالت پشت بام طاق از هلالي به حالت مسطح و يكنواخت مهم ترين تفاوت اين بنا با
طاق هاي ديگر است که شيوه معماري آن را منحصر به فرد مي کند. پشت بام پلكاني بنا
قبل از خاكبرداري آن، در زير لايههايي از خاك و شن كاملاً مدفون بود كه پس از
خاكبرداري و پاكسازي اين قسمت، بخش ناچيز ولي در عين حال با اهميت شامل سه قطعه
سنگ در دو رديف ( سنگهاي رج ائل ودوم پشت بام) بدست آمد كه با الگو گرفتن از اين
قسمت باقيمانده و بررسي دقيق سنگهاي جمع آوري شده در حين خاكبرداري،
ديگربخشهاي پشت بام باز خواني و احياء شدند.
اگر گذارتان به ايوان غرب افتاد، مي توانيد سري هم به ارتفاعات مانشت در شرق اين
شهر، كوه بانكول در شمال، كوه شيره زول در جنوب وكوه كاتوره در جنوب شرقي بزنيد
. اما اين تنها جاذبه طبيعي ايوان غرب نيست. اين شهر با رودخانه كنگير(Cangir)،
يعني تنها رودخانه دائم و پر آب منطقه از شما پذيرايي خواهد که که از چشمه سراب بازان
سرچشمه مي گيرد و پس از گذشتن از دشت ايوان به طرف سومار جريان داشته و پس از
آن وارد خاك عراق ميشود.