آشنايي با تاريخچه راديو در ايران



راديو تهران 4 ارديبهشت سال 1319 افتتاح شد.

نخستين فرستنده بي‌سيم موج بلند تهران و شهرهاي تبريز، مشهد، کرمان، باختران و خرمشهر در ساعت 3 بعد از ظهر 6 ارديبهشت  
سال 1305 شروع به کار کرد.
فرستنده تهران 20 کيلو وات قدرت داشت و طول دکل آن 120 متر بود. يک سال پيش از تأسيس اين ايستگاه فرستنده به منظور  
تعليم و تجهيز نيروي انساني مورد نياز در وزارت جنگ، مدرسه بي سيم قشون کل گشوده شد.
با گسترش فعاليت‌ها و فراهم آمدن مقدمات ايجاد فرستنده‌هاي موج کوتاه، گروهي از کارکنان بي سيم نيز براي آموزش‌هاي تخصصي  
به فرانسه رفتند.
در سال 1309 فرستنده موج کوتاه، امکان ارتباط بين برلين، پاريس، آنکارا و انگليس را فراهم کرد. تا پيش از افتتاح راديو، مردم  
ايران به برنامه‌هاي راديو برلن و راديو آنکارا گوش فرا مي‌دادند.
پس از شروع جنگ جهاني دوم راديوي تبليغاتي شوروي نيز به راديوهاي مذکور اضافه شد و بنگاه سخن پراکني بريتانيا نيز از دي  
ماه 1319 برنامه زبان فارسي خود را شروع کرد.
به تدريج انديشه ايجاد راديو قوت گرفت. چرا که در آن روزها کشوره
اي جهان يکي پس از ديگري راديوهاي خود را به کار مي‌انداختند.
به دنبال تصويب اساسنامه سازمان پرورش افکار، با هدف کنترل و هدايت افکار عمومي (12 دي سال1317) کميسيون‌هاي 6  
گانه آن از جمله راديو تشکيل شدند.
کميسيون راديو در بهمن همان سال سفارش ساخت دو دستگاه فرستنده موج کوتاه به قدرت 2 و 20 کيلو وات را به کمپاني  
استاندارد انگليس صادر کرد.
همزمان با سفارش خريد دو دستگاه فرستنده موج کوتاه، وزارت پست و تلگراف دستور داد تا عمارت مخصوصي براي استوديوي  
راديو تهران که ضمناً مرکز مخابرات تلگرافي و تلفني بي‌سيم نيز باشد در داخل شهر ساخته شود.
اشغال ايران توسط متفقين، ساخت اين استوديو را که قرار بود يک شرکت آلماني به نام هوختين انجام دهد، غيرممکن ساخت.
از طرف ديگر چون مقرر شده بود راه اندازي راديو به فوريت آغاز شود يکي از اتاق‌هاي عمارت مرکز فرستنده بي‌سيم پهلوي  
تبديل به استوديوي کوچکي شد که تا بناي ساختمان استوديو به طور موقت از آن استفاده شود و موقع جنگ جهاني دوم تحويل  
دستگاه‌هاي فرستنده موج کوتاه را به تاخير انداخت.
وزارت پست و تلگراف و تلفن براي تأمين منظور فوق يک دستگاه فرستنده تلگرافي و تلفني موج کوتاه را به قدرت 2 کيلو وات، تا  
تحويل و نصب دو دستگاه فوق براي راديو به کار گرفت.
اين فرستنده هر چند جهت کار تلگرافي و تلفني بي‌سيم پهلوي خريداري شده بود ولي مشخصات آن طوري طراحي شده بود که  
مي‌توانست مورد استفاده راديو نيز واقع شود.
کار نصب و راه اندازي اين فرستنده در اواخر سال 1318 صورت گرفت. پس از نصب دستگاه فرستنده و آماده سازي يک  
استوديوي موقت در عمارت بي‌سيم پهلوي، سرانجام راديو تهران در چهارم ارديبهشت سال 1319 افتتاح شد.

آشنايي با تاريخچه راديو در ايران
رکوردهاي ايران