نخستين فرستنده بي‌سيم موج بلند تهران در ساعت 3 بعد از ظهر 6 ارديبهشت سال
1305 شروع به کار کرد. اين فرستنده 20 کيلو وات قدرت داشت و طول دکل آن
120 متر بود
در سال 1317 وزارت پست و تلگراف دستور داد تا عمارت مخصوصي براي
استوديوي راديو تهران که داراي مرکز مخابرات تلگرافي و تلفني بي‌سيم نيز باشد
در داخل تهران ساخته شود.
اما با اشغال ايران توسط متفقين، ساخت اين استوديو که قرار بود يک شرکت
آلماني به نام هوختين انجام دهد، غيرممکن شد.
از طرف ديگر چون مقرر شده بود راه اندازي راديو به فوريت آغاز شود يکي از
اتاق‌هاي عمارت مرکز فرستنده بي‌سيم پهلوي تبديل به استوديوي کوچکي شد تا به
طور موقت از آن استفاده شود.
آشنايي با تاريخچه راديو در ايران
وزارت پست و تلگراف و تلفن براي تأمين منظور فوق يک دستگاه فرستنده
تلگرافي و تلفني موج کوتاه را به قدرت 2 کيلو وات، تا تحويل و نصب دو دستگاه
فوق براي راديو به کار گرفت.
اين فرستنده هر چند جهت کار تلگرافي و تلفني بي‌سيم پهلوي خريداري شده بود
ولي مشخصات آن طوري طراحي شده بود که مي‌توانست مورد استفاده راديو نيز
واقع شود.
کار نصب و راه اندازي اين فرستنده در اواخر سال 1318 صورت گرفت. پس از
نصب دستگاه فرستنده و آماده سازي يک استوديوي موقت در عمارت بي‌سيم
پهلوي، سرانجام در 4 ارديبهشت سال1319 اولين فرستنده راديويي در ايران در
محل بي‌سيم در جاده قديم شميران افتتاح شد.
از سال1319 راديو تهران در 24 ساعت فقط 8 ساعت برنامه پخش مي‌کرد
که‌شامل‌اخبار، موسيقي‌ايراني، گفتار مذهبي، فرهنگي،جغرافيايي و تاريخي بود.
درسال1322 راديو تهران بخش ديگري به تعداد بخش‌هاي قبلي خود افزود و
صبح‌ها نيز برنامه آن3 ساعت افزايش يافت.
در سال براي روزهاي تعطيل نيز برنامه‌هايي مدون پخش مي‌گرديد.
در بدو تاسيس، راديو تهران داراي 2 فرستنده که يکي براي موج متوسط و ديگري
براي موج کوتاه بود، براي پخش برنامه‌هاي خود از يک استوديو در محل اداره
بي‌سيم استفاده مي‌کرد.
در زمان تاسيس راديو، برق تهران شبانه روزي نبود، از اين جهت برنامه هاي
راديو هم محدود به ساعات معيني مي‌شد. بدين ترتيب راديو تهران در روز فقط 2
برنامه داشت.
بخش اول: ساعت 12 تا 30/13 و بخش دوم: از ساعت 18 تا 30/22. در
بخش اول و دوم هر روز 4 گفتار خوانده مي شد و هر گفتار به مدت 15 دقيقه بود
سپس چند صفحه موسيقي پخش مي‌شد.
در سال1327 يک فرستنده در اختيار راديو قرار گرفت و يک استوديوي کوچک
در ميدان ارگ براي پخش اخبار ساخته شد.
در سال1336 نام راديو تهران به راديو ايران تبديل و بعدها در جنب راديو ايران
فرستنده دومي‌به نام راديو تهران نيز مشغول به کار شد که در آغاز امر تنها
موسيقي از آن پخش مي‌شد.
نخستين اشخاصي که در راديو مشغول به کار شدند:
نخستين اشخاصي که در راديو مشغول به کار و از ساير وزارتخانه‌ها به اداره کل
انتشارات و تبليغات منتقل شدند عبارتند از:
· محمد حجازي ملقب به مطيع‌الدوله (نويسنده و داستان‌نويس)، عبدالرحمن
فرامرزي(نويسنده و مدير روزنامه کيهان)، حسينقلي مستعان
(داستان‌نويس)، ابوالقاسم‌پاينده(نويسنده)، ابوالقاسم اعتصام زاده و مشفق
همداني(مترجم).
براي تعيين خط‌‌مشي و سياست‌هاي راديو، شوراي عالي انتشارات بر پا شد.اعضاي
آن‌عبارتند از:
· علامه محمد قزويني، محمد علي‌فروغي(ذکاء الملک)، دکتر قائم‌غني، دکتر
علي‌اکبر سياسي(رييس دانشگاه تهران)، دکتر رضا زاده‌شفق، دکتر محمود
افشار و علينقي وزيري.
آشنايي با نخستين فرستنده راديو در تهران
رکوردهاي ايران