نخستين سيستم اورژانس پيش بيمارستاني در سال 1354 در تهران و همچنين در ايران پايه ريزي شد
تا حادثه فرو ريختن سقف سالن انتظار فرودگاه مهرآباد در سال 1352، که منجر به کشته و مجروح شدن 27 نفر شد، هيچ
سيستم از قبل طراحي شدهاي براي کمک و انتقال مجروحين در اينگونه حوادث ناگهاني وجود نداشت.
اين حادثه به دليل انعکاس وسيع در رسانههاي داخلي و خارجي، در زمره يکي از تلخترين وقايع کشورمان به ثبت رسيد.
بعد از اين حادثه در سال 1354 سيستم فوريتهاي پزشکي کشور با عنوان اورژانس کشور، با همکاري کشور آمريکا در
تهران تأسيس شد.
آن زمان شماره سه رقمي 123 براي تماس با اورژانس اختصاص داده شد و از آمبولانسهاي بنز ون براي خدمت رساني به
مردم استفاده ميشد.
اين مرکز کار خود را در ابتدا با 30 تکنيسين آغاز کرد و به خاطر امر آموزش، گروهي کارشناس از آمريکا به تهران آمدند
و در 6 پايگاه تقسيم شدند.
در آن زمان 20 دستگاه آمبولانس ماژولر(آمبولانسهاي مورد استفاده در آمريکا) براي جا به جايي بيماران در نظر گرفته
شد.