نخستين عکاسخانه عمومي تهران حدود سال 1243، در خيابان جباخانه به وسيله عباسعلي بيگ راه‌اندازي شد.
ابتداي ورود صنعت عکاسي به ايران، عکاسخانه مبارکه دولتي بود و تنها رجال حق پا گذاشتن به آن داشتند و مردم عادي اگر
مي‌خواستند صورت‌شان را تماشا کنند يا بايد خيره مي‌شدند به آينه و يا چند ساعتي مي‌ايستادند جلوي نقاش.
چند روز قبل از افتتاح عکاسخانه، در روزنامه دولتي اعلاني چاپ شده بود از اين قرار: «چون تهراني‌ها دوست دارند عکسي از
صورت خود داشته باشند و همه نمي‌توانند به عکاسخانه مبارکه دولتي بروند، عباس علي بيگ؛ عکاس‌باشي، زيردست خود را که
مدت‌ها براي تربيت او زحمت کشيده، به عکاسخانه عمومي شهر مي‌فرستد.»
روز افتتاح تعداد زيادي از آدم‌هاي شهر تهران که دوست داشتند تصوير صورت‌شان را سال‌ها بعد تماشا کنند و يا نشان ديگران
دهند و يا حتي دلشان مي‌خواست اين اتفاق جديد را تجربه کنند، روبه‌روي عکاسخانه به صف شدند و 4 هزار دينار آماده کردند
براي عکس بزرگ تا 12 عدد، و اگر کسي بيشتر مي‌خواست دانه‌اي 3 هزار دينار.
فقيرترها 2 هزار دينارشان را شمردند براي 12 عکس کوچک و فقيرترها حسرت خوردند براي تصويري که حتماً نمي‌دانستند
چند سال ديگر به چه راحتي از صورت‌ها برداشته مي‌شود و اصلاً آدم‌هاي 100 سال بعد دنيا هر چيزي مي‌خرند يک دوربين
عکاسي هم به آن وصل است.
آشنايي با نخستين عکاسخانه عمومي تهران
رکوردهاي ايران