بزرگ ترين درياچه آب شيرين ايران
جزيره هاي سرگردان
زريوار يکي از زيباترين درياچه هاي جهان است. اين درياچه آرام را بزرگ ترين چشمه آب شيرين جهان مي دانند. سياه ماهي خالدار، سياه
ماهي معمولي و عروس ماهي از گونه هاي بومي درياچه هستند. گياهان خاردار و ني هاي حاشيه درياچه، بارهنگ آبي، نيلوفر آبي، پيچک
ها و جگن زيبايي درياچه را بيشتر کرده اند. اگر با علاقه مندي ويژه به عنوان مثال پرنده نگري (bird watching) به زريوار رفته ايد،
دوربين دو چشمي را فراموش نکنيد. چون در زريوار زيستگاه انواع پرندگان بومي و مهاجر مثل اردک سرحنايي و سرسبز، بوتيمار بزرگ
و کوچک، انواع چنگر، پرستوهاي دريايي، کشيم بزرگ و کشيم کوچک، کاکائي ها، حواصيل خاکستري، خوتکا و پرندگان شکار همچون
سنقرتالايي و دليچه وجود دارد.
يکي از شگفتي هاي اين درياچه زيبا، جزيره هاي متحرک آن است. اين جزيره ها از ريشه در هم تنيده ني و گياهان حاشيه درياچه هستند که
همراه با حرکت باد و جريان آب از ساير گياهان کنار درياچه جدا شده و در نقاط مختلف درياچه حرکت مي کنند مساحت برخي از آنها به
20 متر مربع هم مي رسد.
چطور برسيم؟
براي رسيدن به زريوار، اول از همه بايد به مريوان رفت؛ شهري که درياچه در دل آن قرار دارد. تا همين چند سال پيش درياچه در فاصله
3کيلومتري بيرون شهر قرار داشت. اما با گسترش مريوان، درياچه هم جزئي از متعلقات شهر شد. اگر از تهران قصد آغاز سفر داريد، سه
راه پيش روي شماست:
هواپيما: اگر مسير هوايي را انتخاب کرده ايد، مقصد شهر سنندج است و قيمت بليط رفت و برگشت آن هم 70 هزار تومان است. يک
ساعت بعد هم در سنندج به زمين خواهيد نشست.
اتوبوس: انتخاب بعدي، سفر جاده اي است. در صورتي که بخواهيد با اتوبوس برويد، مي توانيد از ترمينال غرب راهي شويد و پس از خريد
يک بليط به قيمت 11هزار تومان در مريوان پياده شويد.
وسيله شخصي: بهترين گزينه براي رسيدن به درياچه، سفر با خودروي شخصي و عبور از شهرهاي ساوه، همدان، قروه، سنندج و پيمودن
637 کيلومتر راه است. پس از عبور از پيچ و خم هاي مسير، از سمت شرق وارد مرکز استان کردستان مي شويد. مي توانيد نيم روزي را
صرف ديدن سنندج کنيد يا يکراست و بدون معطلي آماده يک سفر 125 کيلومتري تا مريوان و زريوار شويد.
مسير طلايي
از سنندج تا مريوان بسته به فصلي که براي سفر انتخاب کرده ايد رنگ هاي متنوعي را در جاده خواهيد ديد. اواسط فصل تابستان که زمان
برداشت محصولاتي مثل گندم است، دامنه کوه ها زردرنگ مي شوند و درختان بلوط در لا به لاي مزارع به چشم مي خورند. 65 کيلومتر
راه را که بپيماييد بعد از گذر از پيچي به نگل مي رسيد.
روستاي نگل به دليل داشتن قرآن قديمي اي معروف شده که امروز به شدت توسط خود اهالي هم از آن حفاظت مي شود. اين قرآن در قطع
رحلي بزرگ چند بار دزديده شد اما دوباره به دست اهالي بازگشت و امروزه در محفظه اي شيشه اي همچون يک امامزاده از آن نگهداري
مي شود. مردم محلي مي گويند در سال هاي دور، چوپاني هنگام چراي گوسفندان صندوقچه اي در خاک مي يابد که قرآن تاريخي نگل در
جلدي از چرم به رنگ قهوه اي تيره در آن قرار دارد. اين جلد به پوست آهو شهرت دارد.
از مردم منطقه که بپرسيد خواهند گفت اين قرآن يکي از چهار قرآن خطي اي است که در زمان خليفه سوم به رشته تحرير در آمده، به چهار
اقليم دنيا فرستاده شده و قسم دروغ به آن گناهي بزرگ و نابخشودني است. علاوه بر آن، مسجدي که قرآن در آن نگهداري مي شود و
همچنين معماري روستا هم براي شما ديدني خواهد بود.
در ادامه مسير 15 کيلومتر مانده به مريوان به يک دو راهي مي رسيد که دو دلتان مي کند. اينجا دو راهي اورامان تخت است. مي توانيد
پيش از ديدرا زريوار شبي را در اورامان تخت اقامت کنيد و بر سر مزار پير شاليار برويد. جاده مريوان تا اورامان آسفالت شده است.
