روستايي با يك نفر جمعيت






فکر کنيد بار و بنديلتان را بسته ايد و به روستايي رفته ايد که قبلا از زيبايي طبيعتش زياد شنيده ايد. در روستا به دنبال اهالي مي گرديد تا
درباره ديدني هاي روستا و امکاناتش از آنها سوال کنيد. اما در روستا، تا چشم کار مي کند خانه هاي متروک است؛ به جز يک خانه که تنها
يک پيرمرد 70 ساله در آن زندگي مي کند.

اين تصوير شايد زيادي فانتزي و غيرواقعي به نظر برسد اما بايد بگوييم چنين روستايي واقعا وجود دارد و از قضا در کشور خود ما هم قرار
گرفته است؛ روستايي با يک نفر جمعيت که لقب کم جمعيت ترين روستاي دنيا را با خود يدک مي کشد!
روستاي زندرق در حوالي هشتجين خلخال قرار دارد. براي ديدن اين روستا بايد چمدانتان را ببنديد و راهي استان اردبيل شويد.
روستاي زندرق بر اساس سرشماري سال 87 حدود 50 نفر جمعيت داشت اما در همين چهارسال، 49 نفر از جمعيت روستا به خاطر
مهاجرت يا فوت کم شده و از آن 50 نفر فقط يک نفر باقي مانده است. مشهدي اميدعلي مهپور 70 ساله که همسرش را بيش از 30 سال قبل
از دست داده و و ديگر ازدواج نکرده و همچنان به سرزمين آبا و اجدادي اش پايبند است.

او در سال‌هاي گذشته مدت زمان كوتاهي را همراه با ديگر اهالي در شهر تهران زندگي مي کرد اما علاقه اي که به زادگاهش داشت، 30 سال
قبل او را به زندرق کشاند و از همان حالا تا به حال در اين روستا مانده است
اميدعلي در زندرق به زراعت و باغداري مشغول است. او در سال‌هاي گذشته مدت زمان كوتاهي را همراه با ديگر اهالي در شهر تهران
زندگي مي کرد اما علاقه اي که به زادگاهش داشت، 30 سال قبل او را به زندرق کشاند و از همان حالا تا به حال در اين روستا مانده است.
اميد علي مي گويد که آب و هوا و شرايط زندگي در شهر اصلا با روحيه او سازگار نيست چون كه عاشق طبيعت و گشت و گذار در هواي پاك
و لطيف است و به همين دليل، بعد از مهاجرت آخرين افراد باقي مانده در روستا، او همچنان در روستا مانده و ترجيح داده زندگي ساده اش را
به دور از زرق و برق شهرها ادامه دهد.

او علاوه بر زراعت، زنبورداري مي کند، مرغ خانگي پرورش مي دهد و محصولات باغي توليد مي‌كند که زندگي اش هم از همين راه مي
گذرد. تنها براي خريد قند و چاي به شهر مي‌رود و بقيه مايحتاجش را از دسترنج خود تامين مي‌كند.
جالب است بدانيد که روستاي زندرق فاقد آب، برق، تلفن و گاز است و اصلا دليل مهاجرت اهالي روستا از زندرق هم همين بوده است.
اميدعلي هر سال بيش از 100کيلوگرم عسل و صدها کيلوگرم ميوه و تخم مرغ، گندم و ساير محصولات خود را به بازار عرضه مي کند. او
آرزو دارد روستايشان رونق بگيرد و هم ولايتي هايش دوباره به زادگاهشان برگردند.


فرستنده: مريم خرد