به دستور ناصرالدين شاه ، ناظم الاطباء در سال 1290 هجري قمري، اولين بيمارستان تهران و ايران را در ميدان حسن
آباد و در محلهاي به نام هشت گنبد، تاسيس نمود.
به گزارش خبرنگار سايت پزشکان بدون مرز ، ناصرالدين شاه پس از بازگشت به تهران تصميم گرفت تا بيمارستاني در تهران
داير کند. او ناظم الاطباء، پزشک مخصوص خود را مامور تاسيس اولين بيمارستان تهران کرد.
اين بيمارستان تا سالها به نام “مريضخانه دولتي” ناميده ميشد. پس از آنکه اين بيمارستان شروع به فعاليت کرد، ناظم الاطباء
به ناصرالدين شاه پيشنهاد کرد تا در اين بيمارستان، پزشکان تربيت شده ايراني به معالجه بيماران بپردازند.
پس از آن و با موافقت ناصرالدين شاه، تدريس رشته طب در مدرسه دارالفنون پذيرفته شد و هر ساله تعدادي دانشجو، به
منظور فراگيري دانش پزشکي وارد اين مدرسه ميشدند و بر اساس تعاليم ناظم الاطباء به فراگيري اين دانش ميپرداختند. اين
عده، همزمان در مريضخانه دولتي و تحت نظر پزشکان غربي به کارآموزي پرداخته و توانستند اولين نسل از پزشکان تربيت
شده دارالفنون شوند.
پس از اين بيمارستان، چند بيمارستان ديگر نيز در تهران داير شد، مي توان از بيمارستان نظامي طهران نام برد که موسس آن
شاهزاده عليقلي ميرزا بود.
“مريضخانه دولتي” پس از چندي و در سال 1319 به پاس زحمات پدر طب ايران به بيمارستان سينا تغيير نام داد. اين
بيمارستان سالهاي متمادي، محلي براي معالجه و درمان امراض بيماران بود.
اولين بيمارستان تهران و ايران ، مريضخانه دولتي نام داشت