رکوردهاي ايران
تاریخچه گنـــــــــــــــــدم
در طول دوره پيش از كشاورزي، انسان الگوي غذايي خود را كه بيشتر از گوشت تشكيل مي شد با حبوبات، دانه هاي خوراكي، ريشه
ها و ميوه ها متنوع مي ساخت. سپس با كاهش حجم گوشت و ساير مواد غذايي، اقدام به كشت بذر گياهان وحشي نمود كه براي تنوع در
برنامه غذايي گوشتي خود در طي هزاران سال قرار داده بود. به اين ترتيب كشاورزي ديم اوليه با به كارگيري ساده ترين ابزار ابتدايي
حدود 12-10 هزار سال پيش از اين در كوهپايه هاي سلسله جبال زاگرس، در مناطقي كه ايران وعراق امروزه قرار دارند، پا به
عرصه نهاد و به توليد محصولاتي همچون جو ، گندم و نخود انجاميد .
در آن زمان توجه بشر بيشتر به بذر علفهاي تيرة گندميان بود، چرا كه علا وه بر دارا بودن دانه هايي با مقدار آردينه بالاتر، نيازهاي
غذايي او را بيشتر تأ مين مي كرد. اين امر منجر به انتخاب گونه هاي غلات به خصوص ارزن منجر شد .
قدم به قدم و به تدريج كه اثر خاك، رطوبت، آماده سازي زمين و آب و هو ا مورد توجه بشر آن روز قرار گرفت، با فكر و انديشه هاي
بسيار ابتدايي خود كشت و زرع گياهان راآغاز كرد براي اين كار كشت برنج وارزن وحشي را براي مناطق گرم، گندم و جو علوفه اي
( وحشي ) رابراي مناطقي با گرماي كمتر و بعد از چندي چاودار ويولاف علوفه اي ( وحشي ) را براي مناطقي با آب و هواي نسبتاً
سرد انتخاب كرد. كه اين امر به مرور زمان منجر به كشت صحيح گونه هاي غلات امروزي گرديد.
براي تك تك غلات ، تاريخچه صحيح و روشني در دست نيست، ولي آنچه مسلم است از دير باز اين گياهان را به صورت وحشي كشت
مي كرده اند. گندم، احتمالا يكي از اولين گياهاني است كه به وسيله انسان زراعت شده است به همين دليل مهمترين گياه زراعتي به شمار
مي آيد زيرا زراعت آن از تمام گياهان آسانتربوده، و داراي قدرت تطابق بالايي با مناطق مختلف كه داراي شرايط آب و هوايي متفاوت
هستند، مي باشند. از طرف ديگر غذاي اوليه و اصلي اغلب مردم جهان را تشكيل مي دهد.
اين گياه حدودأ 12 تا 17 هزار سال قبل از ميلاد در خاورميانه كشت مي شده و حدودأ 10 تا 15 هزار سال قبل از ميلا د در آسياه
وجود داشته است اما هيچكس به درستي نميداند كه دقيقأ چه موقع و توسط چه كسي شناخته شده است.
مركز اصلي گندم هاي اوليه كه شامل Triticum monococcum و Triticum dicoccum مي باشند از سوريه
وفلسطين بوده كه از اين دو منطقه به مصر و بين النهرين وسپس به ايران واز طريق ايران به هندوستان، تركستان، چين و روسيه
وسرانجام به اروپا برده شده و از طريق اروپا به ساير نقاط جهان انتقا ل يافته است.
برخي از گياهشناسان مركز اوليه گندم را مصر مي دانند، زيرا معتقد ند كه مقداري از دانه گندم در مقبره مصريان قديم در كنار رود نيل
به دست آمده است. مصري ها تصور مي كردند كه خدايان آنها گندم،«وسايل» آسياب كردن و تهية نان را آفريده اند.
در مورد تاريخچه اصلا ح گندم هيج گونه مدرك دقيقي دردست نيست، آنچه مسلم است طبيعت به خودي خود در اين كار دخالت داشته
وبه مرور زمان در گندم تغييراتي بوجود آمده است و هيبريداسيون طبيعي در بين ارقام مختلف به وقوع پيوسته است.
اولين پيدايش گندم در ايران